Siyah ve lacivert ağırlıklı giyinmeyi seven 30 yaş sarışın bir kadın için düşünelim;

www.saatvesaat.com.tr

Sayın üyeler;
Bu evlilik sürecinde ev işleri nasıl paylaşılıyor?

Mesela ben başlangıçta bulaşıkları yıkamayı üstlenmiştim ama aşırı bıktım.
Kadın tarafı olan eşim yemek yapıyor mutfağın altını üstüne getiriyor, en ufak bardak tabak vs tezgahın üstünde bırakıyor ve gece gün sonunda bulaşıkları yıkamam konusunda ısrar ediyor. hatta bazen "işten gelince bulaşık bulmazsam sevinirim" tarzı söylemlerde bulunuyor.

Bunu artık yapmak istemediğimi söylediğimde; diğer odaları onun temizlediğini çalışıyor olmasına rağmen çoooook yorgun olmasına rağmen bir çok işi yaptığını söylüyor. Ama ben de çalışıyorum bir tek o yorgun olmuyor ki.

Yemek yapma konusu normalde onundu ama bu aralar yemek yaparken sürekli yardım istiyor. (sen şunları doğra şunları yıka gibi) eee tamam da bulaşık yıkarken ben yardım istemiyorum ki hani anlaşmıştık diyorum yine aynı hikaye; temizlik yapmış yerleri silmiş vs vs vs.

Bir de o istediği zaman temizlik yapabiliyor, istediği zaman yemek yapabiliyor ama ben bulaşığı o istediği zaman yıkıyorum. Bunu söylediğimde yine aynı hikaye; yerleri siliyormuş vs vs vs

Bi de çok prenses bu ya. Arabayla almaya gidiyorum illa kapının önüne gelecekmişim tam saat 9 da orada olacakmışım. Geçen kahvaltımı yapamadım sırf ona yetişmek için hatta biraz geç kaldım beni beklememiş yola çıkmış filan trip atıyor.

Bunları ona söylediğimde noldu sana iyi misin sende bir sorun mu var bişeye mi moralin bozuk filan diyor. Tartışırken kesinlikle haksız olduğunu kabul etmiyor. çok bastırırsam ağlıyor filan.

Ben bu savaşı nasıl kazanırım, nasıl davranmalıyım kendimi ezilmiş gibi hissediyorum.

dün boş ev temizliği için tanıdık aracılığıyla biriyle anlaşmıştım. günler öncesinden konum istemişti, gönderdikten sonra yanıtlamamıştı gelip gelmeyeceğine dair. tanıdık kişiye sordum, onu aramış ve geleceğini söylemiş.

sabah için de 9’da anlaşmıştık. 8:30 civarı gittim, bekliyorum ve gelmedi. neyse, ulaştım ve 11’e doğru geleceğini söyledi (yalan olduğunu düşündüğüm bahanelerle). ben bu aşamada sinirlendim, bir şey demedim. sonra toplu taşımadan ineceği yerden araçla gidip aldım evi bilmediği için. 11’den sonra evdeydi. temizlik malzemelerini yetersiz buldu (bana göre yeterliydi), ben yokken başlayabileceğini söyledim bu arada da gidip istediklerini aldım ve döndüm (gitmişken beni 3-5 kez aradı, ek şeyler de istedi, bunun için taşınacağım eve gidip gelmek zorunda kaldım ki gidiş dönüş 50 dk sürdü).

geldiğimde hiçbir şey yapmamıştı. ve beni görür görmez direkt “ben evdeki dolapları silmem” dedi. girişte antre dolapları var sadece ve mutfakta da bir sıra dolap var ama mutfak çok küçük zaten, toplam 3-5 dolap var. nedenini sordum, işte yapmazmış falan. anlaştığımız ücreti arttırmak istedi dolapların içini de silmek için. ben de ücrette zaten anlaştığımızı söyledim, evin bomboş olduğunu (inşaat temizliği yok, daha önce temizlenmişti ama aradan zaman geçtiği için taşınma öncesi tekrar temizlik gerekiyordu), halı/eşya olmadığını söyledim. dolap içlerini temizlemem dedi, benim de acil çıkmam gerektiği için tamam silme dedim.

ben çıktıktan sonra beni 5 kez aradı 20 dk içerisinde. yoldaydım, en sonunda açtım. camları da silmeyecekmiş. camlar büyükmüş. neden dedim, camları silmesi zor dedi. yani sadece yerleri silecek, başka hiçbir şey yapmayacak ve saat olmuş 12:30, hiçbir şeye başlamamış (ben yokken telefonla mı konuştu ne yaptı bilmiyorum). ben de “lütfen çıkar mısın, istemiyorum” dedim. yok işte o temizlik yapmaya gelmiş, istiyormuş da ama bir şeyler bir şeyler. ben de lütfen çık dedim. tanıdığımın evi de benimkinin 2 katı bu arada.

her şeyi toplarsam sabah geç geleceğini bildirmiyor, önceki güne kadar teyit etmedi, beni o gün içinde 30 kez falan aradı. sonra çıktı gitti ama gerçekten çok sinirlendim dün. bu arada da sabah kahvaltı yapması için bir sürü şey almıştım dışarıdan (simit, börek, içecek vs), öğle yemeğini dışarıdan gelecek şekilde ayarlamıştım en sonunda sinirle eve gidip ben yedim ajsjsjsj.

yani normalde evin derleme toplama işleri, eşyaların tozu/temizliği olur ama hiçbir şey yoktu. anlaşılan ücret istanbul koşullarına göre zaten normalin üstü. resmen kaprisle uğraştım. bir de gidip istediği marka (pril yerine fairy istedi mesela, evde pril vardı ama o iz bırakıyormuş. ayrıca beyaz sirke unutmuştum, onu istedi ve birkaç bir şey daha vardı benzer. merdiven yoktu, evden merdiven getirdim basamaklı oluyor ya. onun gibi şeyler) ürünleri topladım.

siz olsanız ne yapardınız? nereden/nasıl bir hizmet alıyorsak alalım fazla fazla ödeyip üstüne bir de böyle uğraşmak çok yıpratıcı oluyor. boşuna enerji harcadım hatta bir de buraya yazıyorum ama böyle davranan insanlarla nasıl iletişim kurmalı? geldiğinde x hanım falan diyerek nezaket gösterdiğim, taleplerini yerine getirdiğim ve ona göre genç olduğum için mi böyle oldu/oluyor? daha önceden de çok yaşadım, artık temizliğimi de kendim yapacağım, saçımı da kendim keseceğim, tamirat işlerini de kendim yapacağım ya.

aile, arkadaşlık, iş ilişkiler herkes mi kapris yapar, ben mi abartıyorum bilmiyorum.

Birçok arkadaşımın da başına gelmiş. Banka hesabıma arkadaşımın yolladığı para kira olarak gözükmüş ve borç çıkarmışlar bana. AMA BENİM EVİM YOK?!

www.sikayetvar.com

Burada benzer şikayetler görüyorum. Nasıl çözeriz?

Yakın zamanda biriyle tanıştım, 3 aydır görüşüyoruz. Kız gün içinde sürekli yazmamı istiyor. Yazmayınca ilgisiz oluyormuşum. Ben sabahtan akşama kadar hal hatır sorup instagram'dan gönderecek komikli reels mi aramak zorundayım? İlgisiz olduğumdan da değil yani ama kızın böyle bir beklentisi var. Ne bu gün içinde sürekli yazışma merakı? İlişki yaşıyoruz diye her dakika partnerimi düşünmüyorum ki ben :/
Bundan önceki kız arkadaşımla böyle bir sorun yaşamamıştım hiç. Onunla uzun zamandır beraberdik gerçi ama böyle bir beklentisi yoktu hiç zaten istediğimizde görüşüyorduk. Sizde durumlar nasıl?

Yaşlar 34-35

EKşisözlükte bu başlık 250 sayfa olmuş, aynısının erkek versiyonu 8 sayfa. Adam ben basar geçerim ama öyle biriyle evlenmem demiş. Napıyor herkes polis gibi gbt tarama mı yapıyor birlikte yaşayacağı kadına?

Hadi bana, yeni doğum yapmış bir anne için, bir doğum hediyesi bulalım.
Bir sonraki kuşaktan çok yakın bir akraba gibi düşünün. Bütçede üst sınır diye bir şey yoksa da yine de abartmayalım.
Sadece aldığı zaman gözlerindeki mutluluğu görebileyim. Saat olmaz. Akıllı saat kullanır. Spor giyinir.

Sevgilim yeni bir iş yerinde işe başladı , öncesinde çok rahat bir iş yerindeydi , geliş gidiş saatine , gün içinde izinlerine kimsenin karışmadığı bir yerdi. Şu an standart mesai düzeni olan bir yere geçti.

İşten çıktığında yorgun argın markete gidip alışveriş yapıp evinin işlerini yapmaya geçiyor. Ve bu yorgunluğu sebebiyle akşam telefonda konuşurken , "Aslında Esra gibi olacaksın bu hayatta ya, bak kız manitasına evini aldırdı arabasını aldırdı ne güzel rahatı yerinde" gibi bir cümle kurdu.

- Esra dediği , kendisinden yaşça çok büyük evli ve çocuklu , tipsiz mi tipsiz bir adamla dost hayatı yaşıyor. Adam boşanmaya çalışıp da boşanamayan , bir ticaret şirketinin batış sürecinde sahte çekler tanzim eden , garip garip işlerle zamanında çok sağlam para kazanmış , şimdi ise 1 ev 1 araba alacak parayı anca toparlayabilmiş peşinde tefecilerin dolaştığı biri. benim ise maddi olanaklarım güzel, ancak birine ev araba alacak bir param da yok açıkçası.

* Ben bu cümle üzerine inanılmaz gerildim , onun gibi olmak istiyorsan ol o zaman dedim, çalışıp kendi paranı kazanmayı ailene bakmayı , çekici bulduğun ve akran seviyesinde bir sevgili ile olmayı seçen sensin , dışarıda iliğini kemiğini sıyırabileceğin tonla adam var dedim, çok kızdım.

- bunun üzerine up uzun bir mesajla , yiyici bir tip olmadığını şaka maksatlı söylediği şeyi abarttığımı , kimseye muhtaç olmadığını ve benden hiçbir maddi beklentisi olmadığını vs. vs. söyleyerek beni her yerden silip engelledi. 1 yıllık ilişkiydi evlilik düşünüyorduk , böyle bir saygısızlığa sert bir karşılık vermemin son derece doğal olduğunu düşünüyorum. elin yaşlı başlı evli çocuklu dolandırıcısıyla maddi sağlayıcılık konusunda kıyaslanmak çok zoruma gitti.

bilmiyorum, sizler neler düşünürsünüz. böyle bir durum yaşasaydınız sizler neler yapar ne tepkiler verirdiniz?

yurtdışında alanlar burda garantisi olmadığı için sıkıntı yaşadığınız oldu mu? bi de ithalatçı garantili almak doğru bir karar olur mu? ps4'üm vardı o hiç bozulmamıştı ama ps5 konusunda emin değilim

İzmir ilinde Türk Tuborg A.Ş.’de vardiyalı çalışan bira dolum operatörü 2024 ve 2025 yılları için ne kadar net maaş alıyordur?

Tahminleri, benzer pozisyonlarda farklı şirketlerden alınan bilgileri ve net bilgi varsa onları da alalım.

*ps: bana iletilen rakamları inandırıcı bulmadığım için sormak gereği duydum.

Mesajı yorumlayalım, üzerine konuşalım.

Kişi derdini gayet net ifade etmiş mi, yoksa "Ne saçmalıyor bu?"luk bir mesaj mı?

Gerçekten ben değil, bir arkadaşım. :d

"Karanlık cisimler ışığı absorbe ettikleri için, ışıma yapmadıkları için siyah ya da karanlık olarak adlandırılıyor. Gökkuşağına ulaşabilmek için bir ışığın kendi yoğunlunda bir cisimle kırılması ve renk portföyüne ayrılması gerekiyor. Demem o ki ilerleme mevcut oldukça karanlıklar aydınlığa çıkıyor ya da belki aydınlıklar sönebiliyor. Bu yüzden ilerlemem lazım. Hoşça kal."

Özet geçiyorum,
Geçenlerde aracı park ederken binanın kolonuna hafif sürttüm.
Tanıdık kaportacıya gidip kaskodan yaptırmak için işlemi başlattık.

Eksper gelmiş, onay vermiş.
Az önce sigorta şirketinden arandım ve gün içinde notere gidip acil olarak "araç değer kaybı vekaletnamesi" almam gerektiğini, bunu alırken beni arayan kişiyi arayıp haber vermemi, gerisini kendilerinin halledeceğini söyledi.

Ek olarak "kaportacılar değer kaybını farklı gösteriyor, manipüle ediyor, ayrıca araya avukat giriyor, oraya komisyon gidiyor" gibi bir şeyler söyledi.

Bu kaportacı bizim tanıdığımız, aramızda güven sorunu yok.
Ne yapayım, hemen gideyim mi notere?
Ayrıca yarın gitsem olur mu, iş yerindeyim dedim ama kişi hemen gitmem gerektiği konusunda ısrar etti.

Ne dersiniz?

aslinda o kadar da sevmemisim mi diyorsunuz yoksa cok asiktim ama bitti mi?

Karşılıklı iç dökelim diye çok katmanlı bir soru soruyorum. Sevgilinizi ne sıklıkla övüyorsunuz? Beğenmediğiniz durumda dahi o mutlu olsun diye övüyor ya da beğendiğinizi söylüyor musunuz?

Geçenlerde soru sormuştum en yakın arkadaşı olan kadın ve kadının kızı ile kızın sevgilisiyle tatile giden (eski) sevgilim bey hakkında. Kadın benimki adım atsa yapıştırıyordu "adamsın, aslansın, kralsın" laflarını.

Sonra üniversitedeki eski sevgilimi düşündüm. Amatör rock grubu vardı, Kadıköy'de sahne alıyorlardı. Bir klip çekmişlerdi kendi imkanlarıyla ama tam rezaletti. Nasıl bulduğumu sormuştu, "fena değil ama şunlar şöyle olsa daha mı iyi olurdu sanki?" diye birkaç öneride bulunmuştum tüm tatlılığımla. Çok alınmış ve ben müzisyen olmadığım için "sen ne anlarsın ki zaten?" demişti. :P Hala amatör klipler çekiyor, sözü bestesi kendisine ait şarkılar yayınlıyor ve her biri bambaşka kalitesizlikte fakat karısı hepsinin altına "yine süpersin, müziğe farklı bir seviye getirdin, helal olsun, yüzyılın şairisin" gibi cümleler döşemiş. Bariz kötü ama hepsi.

Bir ara da stand-up yapmak isteyen bir sevgilim vardı. Ona "komik değilsin, oralara çıkıp kendini rezil etme" diyememiştim çünkü çok hevesliydi. Gösteri tarihinden önce neyse ki başka bir sebepten ayrılmıştık.

Böyle anlarda bazen şeyi düşünüyorum, beğenmesek de beğendim mi demeliyiz? Kalbi kırılmasın, mutlu olsun diye kusurunu söylememeli miyiz? Övesimiz yoksa da övmeli miyiz? Kendini geliştirme imkanı nasıl bulacak hep böyle yaparsak? Karşılıklı olarak birbirimizi beklemeyeceksek, hatalarımızı gün ışığını çıkarıp süpürmeyeceksek birlikte olmamızın anlamı ne?

Ha ben yine ne düşünüyorsam onu söylüyorum, sadece gerçekten beğendiğimde bunu dile getiriyorum fakat erkeklerin çoğunun beklentisi tam tersi gibi geliyor artık. Gelin bunu konuşalım.

diyelim ki bir kadın var ve güzellik standartlarına göre açık bir şekilde güzel. ama kendisini beğenmiyor ve çekici görmüyor. ilişkide bunu erkeğe söylemesi erkekler için ne kadar dezavantajlı? güzel bir kadın bunu söyledikçe erkeğin kadına bakış açısı da değişir mi, değişiyor mu?
kendim için sormuyorum elbette.

Arkadaşlar merhaba,
Cinsiyetim erkek. Yaklaşık 3.5 yıl süren bir evlilik yapmış biriyim ve 8 sene önce boşandım. Şu an görüştüğüm birisi var, yaklaşık 1 senedir beraberim. Kendisi de boşanmış bir kadın. Evlilik yolunda ilerliyoruz, muhtemelen bugün teklif etsem kısa süre sonra evleniriz. Fakat evleneceğim kişinin geçmişini düşününce biraz duraksıyorum. Acaba evlendikten sonra kıskançlığım olur mu. Yani ne bileyim işte evlenmiş boşanmış vs. Sığ bir bakış açısı olabilir ama özellikle sorum boşanmış bir kadınla evlenmiş olan erkeklere. Siz tekrar evleneceğiniz kadın önceden boşanmışsa ve çok uzun yıllar süren ilişkisi sonrası evlenip boşanmışsa bu durumu kabullendiniz mi? Yani geçmişi hiç rahatsız etmedi mi?

Gayet modern bir ailede yetişmiş bir insanım. Ama evlilik sonrası aklıma eşimin geçmişi gelirse rahatsız olur muyum acaba soruları geliyor. Garip bir durum. Geçmişini tamamen yok sayıp evlilik yoluna devam etmeli miyim?

Kafam karışık biraz. Siz anlamışsınızdır.

Boşanmış ve 2. Evliliğini boşanmış bir kadınla yapmış olan arkadaşların cevap vermesini rica ediyorum.

Selamlar,
Kaç yıldır buradayım, ilk kez gönül işleri için soru soracağım.
Eşimle geçenlerde bir konsere gittik. Güzel içki içtik, konserden keyif alacak kıvama geldik, önlere doğru da geçtik. Bir noktada eşimin yanımızdaki bir adama laf attığını gördüm, ne dediğini duymadım. Laf attıktan sonra adam sürekli eşimi kesmeye başladı. Birkaç defa baktıktan sonra bakışlarımı diktim, benim baktığımı anlayınca kesmeyi bıraktı ama yine de uzağa gitmedi. O aşamadan sonra konserden bir gram keyif alamadım.

O akşam konuşmadım hem sinirli olduğum hem de konser keyfini baltalamamak için, ertesi gün eşimin tanımadığı kişilere laf atmasının beni rahatsız ettiğini söyledim. Eşim böyle konser ortamlarını kendiyle benzer şekilde düşünen ve kendisini rahat hissedebileceği bir ortam olarak gördüğünü, o yüzden böyle bir şey yaptığını ve yaptığı harekette bir yanlışlık olmadığı söyledi. Olayı kendi açımdan anlattım, ona güvenmem gerektiğiyle alakalı diretti. Attığı laf: yanımızdaki kişi çok coşkuluymuş, "x grubunu çok seviyorsun herhalde" dediğini söyledi. Bunun karşı taraftan flört başlangıcı gibi algılandığını, o yüzden o aşamadan sonra sürekli tetikte olduğum için konserden keyif alamadığımı, eşimin bunun farkında olup zaten böyle bir şeyi yapmamasını beklediğimi söyledim. "Tamam senin bulunduğun yerlerde yapmam" dedi. Böyle diyerek bana hakaret ettiğini söyledim.

Şimdi durum şu ki aslında eşimle bu olay olana kadar birbirimize güvendiğimiz, sevgi dolu bir birlikteliğimiz vardı. Eşim laf atsa da atmasa da başkalarının ona yürüyebileceğinin farkındayım, ben olsam da olmasam da yürünebileceğinin farkındayım, eşimin de uygun cevabı vereceği konusunda içimde bir çekince yok. Öte yandan durduk yere neden böyle bir hareket yaptığını da anlamıyorum ve içimde ona olan güvenin azaldığını hissediyorum.

Daha önceden(en az 10 yıl önce) o dönemki kız arkadaşımdan benzer ortamlarda bana güven dediği ve aldatıldığım bir durum yaşadığım için konuyu doğru değerlendirememe riskim var. O yüzden siz sevgili duyuruculardan objektif görüşlerinizi rica ediyorum.

Arkadaşlar selamlar , bana müthiş bir ilgi ile gelen kız arkadaşımla yaklaşık 4 aydır birlikteyiz. Sosyo ekonomik olarak benim çok altımda bir pozisyonda , ancak bana maddi olarak hiç yük olmamaya çabalıyor. pahalı aktivitelere gitmek istemiyor , 3 defadan birinde hesabı ödüyor. evime hep elinde alışveriş poşetleriyle geliyor, tatil masraflarını kendisi ödüyor vs. vs. yiyici bir tip değil kısacası.

Aramızda müthiş bir çekim var , durmadan ve saatlerce sevişiyoruz. Birlikte yiyip içip şehrin güzel noktalarını geziyoruz. Annesinin kişisel bir işini görmek durumunda kaldım ve bu sebeple tanıştık. Beni cinsel hayatımıza kadar , en yakın arkadaşına, annesine ve kuzenlerine dahi anlatmış. Sürekli sen benim karşıma çıkan en iyi şeysin diyip duruyordu, "ben bir yerlerde büyük bir iyilik yaptım ki sen bugün benim oldun" diyordu.

ilişkinin en başlarında, her şey yolunda giderken bir gün şöyle bir şey söyledi, "bir gün ben sana , olmuyor yapamıyoruz desem ,sen hemen tamam dersin, oldurmaya çalışmazsın" demişti. ben de "olmuyor diyen kişi bunu düşünüp tartmıştır , bunu söyleyecek noktaya geldiyse saygı duyup yoluma giderim tabi ki" demiştim.

Ancak kızda sürekli bir terk edilme korkusu mevcut. Kapıdan çıkarken biraz hasta gibiyse , "kendine iyi bak olur mu?" gibi bir şey söylesem , "bir daha görüşmeyecekmişiz gibi konuşuyorsun" tarzı tepkiler alıyorum. Bir gün bir organizasyona katılırken giymek istediği kıyafete karıştım. Bu konuda benimle inatlaştı "ben bunu giyeceğim" dedi ve ben de "herkes kendi hayatını yaşar , kendi kararlarını verir" dedim. kalktı gitti 1 saat balkonda sigara içti ve sonra yanıma gelip özürler diledi, "sen ne dersen nasıl istersen öyle olsun" dedi. sabahında ise seni kaybetmekten çok korkuyorum diye ağladı yatağın içinde.

Bir gün , kız arkadaşım ve annesi ile denize gittik ve dönüşte , geç saatte bir erkeğin laubali bir üslupla kıza mesaj attığını gördüm. Hesap sormadım , ama yüzüm düştü ve çok yorgun olduğumuz ve ertesi gün de erken saatte mesaimiz olduğu için o gece kızı evime davet etmedim. Kız bunu, o mesajı gördüğüm için yaptığımı zannetmiş ve "saçma sapan bir şey yüzünden ben şu an kendi evimde kendi yatağımda yalnız yatıyorum" dedi.

Ben de durumu izah ettim, rahatsız olduğumu ancak eve davet etmeme sebebimin farklı olduğunu belirttim. 2 gün sonra kız arkadaşlarıyla bir planı vardı, ben de kızlı erkekli bir ortamdan davet edildim gün içinde ve bunu söylediğimde "neden bu saate kadar haber vermiyorsun , benim akşamki planım iptal olmuştu oysa ki" diye bir başladı , kendi kendine "adam yerine konulmuyorum" temalı söylenmelere başladı.

Buradan itibaren yokuş aşağı gitmeye başladık , ben iletişimde bir onun bir benim adım atmamız gerektiği düşüncesindeyim ve sürekli mıç mıç mıç mesajlaşmayı sağlıklı bulmuyorum. buna rağmen her akşam en az 1-2 saat konuşuyoruz telefonda.

kız babasına, erkek kardeşine ve yeğenlerine bakıyor. evde annesi yok ve hem çalışıp hem de 4 erkeğin yaşadığı evi çekip çevirmek zorunda kalıyor. aradığımda "ev işi yapıyorum" dediyse , ben de tamam "işin bitince konuşuruz" dediysem, işini bitirip beni aramasını bekliyorum. çünkü işinin ne zaman biteceğini bilmiyorum. bense kendi evimde yalnız yaşayan bir adamım.

bir gün işten döndükten sonra annem bana uğramıştı ve ona kahve yapmıştım. kızı aradım, annem burada bir kahve içip kaçacak, senin de işin bitince konuşalım mı demiştim. o akşam beni aramadı. gece yatmaya yakın bana işimle ilgili teknik bir soru sordu, bir paragraf güzel bir cevap verdim. hiçbir tepki yok, teşekkür yok, iyi geceler demek yok.

ertesi gün işe geldiğinde onun bana gelip iletişim kurmasını bekledim, gelmedi. sabahtan yoğunduk , bir sürü insan etrafımızdaydı, akşam merkez ofise döndüğümüzde ise ben yine ona gitmedim. en son mesai bitimine doğru dayanamayıp yanına gittim, sarıldım öptüm. ama bana buz gibi bakıyordu.

akşamına ilişki sorunlarını konuşup durduğu en yakın arkadaşına gitmiş. sabah da telefonu ağlayarak açtı aradığımda. ben çok kötüyüm , ben bağımlı biriyim vb. şeyler söyledi. son derece özenli bir şekilde onun yanında olmak istediğimi belirttim. ama kötü göründğünü söyleyip gelmedi.

nereye gittiğini sürekli haber veriyordu, ama güzel sözler söylemekten, güzel sözlere karşılık vermekten kaçıyordu. ben ona güzel sözler söylemezsem panikliyordu, ismimle mi hitap ediyorsun diyordu.

ben , ilgi istediğini düşünüp onun yanında olmaya çalıştıkça ufak ufak fireler vermeye ve bana yakınlaşmaya başladı. ayrılık konuşması yapar gibi başladığı geceyi sarmaş dolaş evimize gidip sevişerek noktaladık.

sonra şöyle bir şey yaşandı; "benimle ilgili ne düşünüyorsun, ilişkimiz nereye gidiyor sence" dedi , ben buna net bir cevap veremedim , "sence?"
diye sorduğumda ben seni annemle bile tanıştırdım ve soruyu önce ben sordum dedi. ben onun ne düşündüğünü ısrarla sorunca bozuk bir şekilde "akıştayım ya" dedi kaşlarını kaldırarak. ben de onu anneme anlattığımı söyleyince çok şaşırdı, sevindi ve hakkında ne söylediğini merak etti.

ilerleyen haftada her şeyi rayına koymaya başladık gibi hissederken , gecenin 2 sinde gelen up uzun bir mesaj attı. beni çok sevdiğini, benim ona çok iyi geldiğimi, güvende hissettirdiğimi , ama benim ilişki ve iletişim tarzımı kökten değiştiremeyeceğini , benim ona yalnız hissettirdiğimi vs. söyleyerek, teşekkürler ederek , bana karşı hep sıcacık kalacağını belirterek, "belki çözülemeyecek şeyler değildir ancak devam etmenin de doğru olduğunu düşünmüyorum" şeklinde noktaladı.

bense ertesi gün , ilgiyi sevgiyi boca etmenin durmadan yazışmanın uzun ve sağlıklı bir ilişki değil, saman alevi gibi parlayıp sönen bir şey inşa edeceğini söyledim. onu hayatımın geri kalanında da istediğimi, sağlıklı , dengeli, sağlam bir ilişki inşa etmek niyetinde olduğumu, duvarlar örmek niyetinde olmadığımı, ancak istediği şey ayrılık ise , benden gitmek ise ona da engel olamayacağımı söyledim.

iki gündür görüşmüyorduk, işe gitmedim, aramadım , sormadım. 2. günün sonda beni arayarak ulaştı, tatlı tatlı gün içinde neler yaptığımı vs. sordu. ben de sıcak bir şekilde cevap verdim. sonra da onu yemeğe davet ettim. eve geçip durumlara bakacağını ve gelip gelemeyeceğini haber vereceğini belirtti. mesai sonrasında ise arayıp başının çok ağrıdığını, geceden uykusuz kaldığını eve gidip dinlenmek istediğini söyledi.

şu an halen iletişime geçmemekteyim ve kızı kafamdan atıp yoluma devam etme niyetim var. sizce bu kızın amacı nedir? beni neden aradı ve davetimi neden reddetti?

Daha üç ay önce tanıştık. Tanıştığımız gün belli etmeden arkadaşça randevuya çağırdı. Bir hafta boyunca her gün buluştuk. Birinci haftanın sonunda benim ruh eşi olduğumu düşündüğünü söyledi. Birinci ayın sonunda aşığım sana, benimle evlen demeye başladı. Beni ailesine anlatmış, tanıştırmak istiyor. Ben de kendisini sevdim ama duyguları zamanla perçinlenen bir insanım, her şeyi tam olarak yaşayıp görmeyi ve sonra karar vermeyi seviyorum. Yine de evlenirsek mutsuz olurum gibi gelmiyor.

Bu üç ay içerisinde istemediğim halde benim için bir ton para harcadı, bir sorunum olduğunda düşünmeden anında yanımda bitip yardım etti. Her gün beni çok sevdiğini söylüyor ve hissettiriyor da.

Ben kadın, o erkek kişisi. Yaşlar 27. genç olduğumuz için de böyle olabilir. Bilemedim. ama daha önce böyle bir şey yaşamadığım için tam anlamlandıramıyorum. Benden önce 5 yıllık bir ilişkisi varmış. Benimle tanışmadan 2 ay önce kendi isteğiyle bitirmiş. benimse hiç ciddi ilişkim olmamıştı.

dostlar, şu an yaşadığım şeyler sizce normal midir? insanlar böyle şıp diye mi birbirine aşık oluyor, evlenmeye karar veriyor? yoksa dengesiz bir durum mu var, çok ani olduğu için bir anda biter diye korkuyorum ve kendimi kaptırmamaya çalışıyorum. Sizce bir anda bu şekilde aşık olmak mümkün müdür, yoksa biten bir ilişkinin tesellisini mi veriyorum bir insana emin olamadım. Fikirleriniz çok değerli benim için, sağ olun.

ya bu avukatları hiç anlamıyorum, ne zaman avukat gerekse onlar dosyayı takip edip bilgi vermiyor, ben takip edip soru soruyorum. geçen de tahliye taahhütnamesini işleme koyması için bir avukatla anlaştık, işleme koydu sanıyoruz. 5 gün ses çıkmayınca mesaj atıp sorduk, daha işleme koymadım dedi tamam dedik bekledik iki hafta oldu ses seda yok, yine yazdık bu sefer de hasta oldum, feci üşütmüşüm 5 gün yatacağım hastanede kusura bakmayın dedi.

ben şimdi kalpsizlik yapıyor gibi olmayayım da 2 hafta beni geçiştirdikten sonra sağlığı bahane edip 1 hafta daha kazanmaya çalışmasını uygun bulmuyorum. eğer beni geçiştirmemiş olsaydı, sağlık için daha da fazla beklemeyi sorun etmezdim aslında anlayacağınız.

e ben de ciddi maddi zarara uğruyorum kiracı çıkmadığı için. avukatlık olduğundan beri 1 ay, işleme 1 aydır koymadığı için bir kira bedeli zarardayım.

avukatlar neden böyle ? dosyaları onların takip edip haber vermesi gerekirken neden ben onları sürekli takip ediyorum dosya ne oldu diye ? avukatlığın normali böyle mi merak ediyorum. avukatı arayıp tartışmalı mıyım yoksa bu işler böyle midir ?

ben işlerimin hızlı yürümesini istiyorum, neden herkes bu kadar şey yapmış anlamak mümkün değil.

Şimdi arabayı eşime vereceğim arsa da ben de kalacak, mahkemeye dilekçeyi vermeden önce notere gidip devir işlemlerini yapsak nolur? Mahkeme sıkıntı çıkarır mı? Ya da başka neler olabilir vs

60-70 bin civarı bir bütçeyle alınabilecek ikinci el araç sizce nedir? Hangi araçtan uzak dur dersiniz?